Mijn eigen carrièrepad is nogal kronkelig. En lang vond ik daar van alles van. Het werd me zelfs een keer gevraagd tijdens een sollicitatiegesprek: “Er lijkt niet echt lijn in je carrière te zitten, hoe kijk je daar zelf tegenaan?”
En plots stond ik met mijn mond vol tanden. Ik voelde het schaamrood op mijn wangen ontstaan, en het zweet brak me uit.
Want ik wist dat het een slechte indruk zou maken dat ik niet echt een rode draad in mijn carrière had zitten. Van banken tot accountantskantoren tot verzekeraars en de overheid, ik heb op heel veel verschillende plekken gewerkt. Maar hoe ging ik dat nu goed verwoorden richting een potentiële nieuwe werkgever?
Die vraag in het sollicitatiegesprek zorgde ervoor dat ik moest improviseren. Want toen durfde ik niet te zeggen dat ik daar zelf onzeker over was, en het leek me ook niet de juiste boodschap om af te geven in een sollicitatiegesprek. Dus al pratende probeerde ik een rode draad te vinden in mijn eigen carrière. En wat er toen gebeurde had ik van tevoren ABSOLUUT niet verwacht.
Al pratende ging ik meer vanuit mijn gevoel kijken naar mijn loopbaan, want voor denken had ik op dat moment gewoon geen tijd. En opeens kwam daar een verhaal tevoorschijn: Ik had nooit echt heel goed nagedacht over mijn volgende carrièrestap. Ik rolde van de ene in de andere baan en ook al leek het allemaal niets met elkaar te maken te hebben, toch had het allemaal één ding gemeen: Ik wist nu heel goed wat ik niet wilde, en daarmee ook wat ik wél wilde. En dat was de baan waarvoor ik nu op sollicitatiegesprek was.
Goeie redding, toch? En 100% waar.
Uiteindelijk kwam ik door de selectie heen, maar bleken er toch een aantal zaken te zijn waardoor de baan niet was wat ik zocht. Maar dit was een super leerzame ervaring, en daaruit trok ik de volgende belangrijke les:
Een kronkelig CV is geen minpunt. Je hebt gewoon informatie verzamelt om zo te kunnen voelen wat je niet wilt, en dát gaat je sowieso helpen om te vinden wat je WEL wilt.
De maatschappij waar we in leven en werken, is heel erg gericht op de ratio en het verstand. Beslissingen ‘moeten’ logisch zijn en alles wat niet verklaard kan worden door het te beredeneren, wordt negatief weg gezet.
Maar ons gevoel, weet precies wat juist is. Ons gevoel is het beste kompas bij ingrijpende beslissingen zoals het vinden van nieuw werk.
Want wat is uiteindelijk belangrijker?
- Dat jij helemaal gelukkig bent op je werk en met veel plezier je werk doet?
- Of dat anderen het ‘logisch’ vinden dat je een bepaalde baan hebt?
Ik denk dat ik jouw antwoord op die vraag wel weet, maar het afrekenen met verwachtingen van anderen, is vaak moeilijker dan het lijkt.
Hoe zit jouw loopbaan eruit? Kronkelig, of juist heel erg logisch?
